|
ناتوردشت | home | archive | email | pictures | XML| Designer | blogger | ||
|
Friday, February 20, 2004
۱ اسفند ۸۲
« در زندگي لحظاتي هست که درخشندگي ويژه اي دارند » اولگا خانوم چخوف ! مثل يه خواب ِ ناگهان ...اينقدر بي صدا بود ... اينقدر نجيب بود... عين يه حباب شيشه اي مستحکم که توش مي توني گل هاي رز صورتي رو ببيني که آروم با يه حالت خاص نگات مي کنن ... من مي ترسم چيزي بنويسم ... مي ترسم ثبتش کنم ... مي ترسم اگه بگم مثل اون بوسه باشه رو لباي زيباي خفته که تموم شهر رو بيدار کرد .... من خيلي ترسويم ... ميدوني ؟ خيلي صبح بود ... خيلي ... آسمون قرمز بود ... يکي اون بالا داشت فيلم بر مي داشت ... يکي اين ور با دستاي يخ کرده زل زده بود به سياهي پشت پنجره و يکي اون ور ... هيچي ...همين .مي گفت : دال اولش سخت بود فقط ... پرسيده بودم بعد از مه بارون مياد يا آفتاب ! امروز صبح آسمونش آفتاب داشت ... |
آرشيو | |
| Template Copyright © 2004 Lost Lord All rights reserved | |||
